Analiza Bio-Chip

W przypadku Bio-Chips chodzi o nośnik obiektu (głównie ze szkła lub polimeru), na którym umieszcza się materiał biologiczny (np. oligonukleotydy lub cDNA) w dużej ilości i gęstości w pojedynczych pasmach jako mikro matryce, tzn. w zdefiniowanym układzie.

Takie chipy spełniają funkcję narzędzia diagnostycznego i oferowane są przez wielu producentów w różnych wariantach.

W procesie analizy Bio-Chip badane próbki, w tym także substancje rozmieszczone w pojedynczych pasmach  (np. próbki pacjenta lub środków spożywczych) doprowadzane są do kontaktu z molekułami umieszczonymi na chipie. Jeśli molekuły substancji próbki trafią na uzupełniające je molekuły chipa nastąpi według tzw. zasady klucz - zamek ("dokładnie pasujące współgrające elementy") wzajemne oddziaływanie z tworzeniem podwójnego pasma (hybrydyzacja komplementarna). Przy pomocy barwnika fluorescencyjnego można spowodować, że proces ten będzie widoczny przez odpowiednią obróbkę materiału próbki. Powstały w ten sposób wzorzec fluorescencyjny zawiera informacje, jakie substancje występowały w próbce.